Sint-Bavo keert terug naar streng uniform
Leerlingen zijn ‘gezaag’ beu en vragen zelf om striktere regels
door Tuly Salumu en Geert Neyt
GENT - Vanaf volgend schooljaar mogen de ‘groentjes’ van Sint-Bavo hun ultrakorte rokjes en kakibroeken opbergen. De school verstrengt haar kledingregels drastisch met één vast uniform. En neen, dat wekt geen massaal protest bij de leerlingen, integendeel. “Ze vroegen er zelf om”, zegt directrice Hilde Allaert. “Nu is er te veel gezaag.”
Geen Gentse uniformschool befaamder dan Sint-Bavo. De school werd in 1931 als meisjesinternaat aan de Reep opgericht en sindsdien zijn de ‘groentjes’ een vaste waarde in het straatbeeld.
Van het oorspronkelijke uniform – eerst een lange groene jurk met lange mouwen, witte kraag en baret, daarna een groene rok met wit hemd – blijft vandaag maar weinig over. Behalve een wit hemd voor de jongens en een gestreepte blouse voor de meisjes, is alleen nog de donkergroene kleur verplicht. Maar ook daar springen de leerlingen almaar creatiever mee om.
Opstel als straf
“Kakibroeken of te korte rokjes met glitters zijn geen uitzondering meer”, zegt directrice Hilde Allaert. “Het leidt tot heel wat gezaag en frustraties. Dus willen we volgend schooljaar een vast uniform invoeren.”
De bal ging aan het rollen toen gestrafte leerlingen een opstel moesten schrijven over hoe zij de ideale school zagen. “Tegen onze verwachtingen in pleitten ze zelf voor een strikt, Engels uniform met blazers voor de meisjes en das voor de jongens”, aldus Allaert. “Een werkgroep van leerkrachten en een ontwerpster ging met hun suggesties aan de slag.”
Eerst enquête
Hoe het nieuwe uniform er precies zal uitzien, staat nog niet vast. Eerst krijgen ouders en leerlingen de kans om hun zegje te doen via een online enquête. Nostalgici moet Allaert teleurstellen: een terugkeer naar de lange groene jurk van weleer is uitgesloten. “Dat is niet meer van deze tijd. We zullen geleidelijk evolueren naar een online collectie van broeken, hemden, blouses en jurkjes. Zesdejaars worden volgend jaar dus niet meer op kosten gejaagd.”
De legendarische directrice ‘zuster’ Monica Van Kerrebroeck is fan. “Eindelijk iedereen gelijk voor de wet, of je nu kind bent van een facteur of van een minister”, zegt ze.
Kleerkast vervangen
Het ziet er niet naar uit dat Sint-Bavo een nieuwe trend zet. De ‘blauwtjes’ van het Sint-Pietersinstituut vroegen vier jaar geleden weliswaar ook zelf om een vast uniform, “maar uiteindelijk bleek daar onvoldoende draagvlak voor”, zegt directrice Renata Janssens.
Ook in Sint-Bavo zelf blijkt nog niet iedereen overtuigd. Twee vóór, één ronduit tegen, eentje nog onbeslist: dat is het resultaat van onze kleine enquête bij de zesdejaars Hanne, Lonneke, Laura en Justine over het nieuwe, strengere schooluniform. “Nu is het zo dat de eerstejaarsleerlingen zich perfect aan de regels van het uniform houden en daarna beginnen te slabakken, zoals wij nu”, zegt Justine lachend.
Strafblouse
Alle vier werden ze al gestraft voor hun kleding: een te kort rokje, een te drukke print, een groene kleur die vervaarlijk dicht naar kaki neigt. Zij hebben ook nog de tijd meegemaakt dat nagellak verboden was. En sommigen hebben zelfs nog een strafblouse moeten dragen. “Wel sneu voor al die meisjes die hun kleerkast zullen moeten vervangen”, vindt Justine. “Wij gaan er geen last meer van hebben.”
Geen Gentse uniformschool befaamder dan Sint-Bavo. De school werd in 1931 als meisjesinternaat aan de Reep opgericht en sindsdien zijn de ‘groentjes’ een vaste waarde in het straatbeeld.
Van het oorspronkelijke uniform – eerst een lange groene jurk met lange mouwen, witte kraag en baret, daarna een groene rok met wit hemd – blijft vandaag maar weinig over. Behalve een wit hemd voor de jongens en een gestreepte blouse voor de meisjes, is alleen nog de donkergroene kleur verplicht. Maar ook daar springen de leerlingen almaar creatiever mee om.
Opstel als straf
“Kakibroeken of te korte rokjes met glitters zijn geen uitzondering meer”, zegt directrice Hilde Allaert. “Het leidt tot heel wat gezaag en frustraties. Dus willen we volgend schooljaar een vast uniform invoeren.”
De bal ging aan het rollen toen gestrafte leerlingen een opstel moesten schrijven over hoe zij de ideale school zagen. “Tegen onze verwachtingen in pleitten ze zelf voor een strikt, Engels uniform met blazers voor de meisjes en das voor de jongens”, aldus Allaert. “Een werkgroep van leerkrachten en een ontwerpster ging met hun suggesties aan de slag.”
Eerst enquête
Hoe het nieuwe uniform er precies zal uitzien, staat nog niet vast. Eerst krijgen ouders en leerlingen de kans om hun zegje te doen via een online enquête. Nostalgici moet Allaert teleurstellen: een terugkeer naar de lange groene jurk van weleer is uitgesloten. “Dat is niet meer van deze tijd. We zullen geleidelijk evolueren naar een online collectie van broeken, hemden, blouses en jurkjes. Zesdejaars worden volgend jaar dus niet meer op kosten gejaagd.”
De legendarische directrice ‘zuster’ Monica Van Kerrebroeck is fan. “Eindelijk iedereen gelijk voor de wet, of je nu kind bent van een facteur of van een minister”, zegt ze.
Kleerkast vervangen
Het ziet er niet naar uit dat Sint-Bavo een nieuwe trend zet. De ‘blauwtjes’ van het Sint-Pietersinstituut vroegen vier jaar geleden weliswaar ook zelf om een vast uniform, “maar uiteindelijk bleek daar onvoldoende draagvlak voor”, zegt directrice Renata Janssens.
Ook in Sint-Bavo zelf blijkt nog niet iedereen overtuigd. Twee vóór, één ronduit tegen, eentje nog onbeslist: dat is het resultaat van onze kleine enquête bij de zesdejaars Hanne, Lonneke, Laura en Justine over het nieuwe, strengere schooluniform. “Nu is het zo dat de eerstejaarsleerlingen zich perfect aan de regels van het uniform houden en daarna beginnen te slabakken, zoals wij nu”, zegt Justine lachend.
Strafblouse
Alle vier werden ze al gestraft voor hun kleding: een te kort rokje, een te drukke print, een groene kleur die vervaarlijk dicht naar kaki neigt. Zij hebben ook nog de tijd meegemaakt dat nagellak verboden was. En sommigen hebben zelfs nog een strafblouse moeten dragen. “Wel sneu voor al die meisjes die hun kleerkast zullen moeten vervangen”, vindt Justine. “Wij gaan er geen last meer van hebben.”