Schooluniform biedt veel voordelen
OPINIE
Monic Slingerland– 17:13, 29 november 2017
DE VRAAG VAN MONICMoeten meer Nederlandse scholen schoolkleding invoeren?, luidde onlangs de vraag van Monic Slingerland, chef van de redactie opinie van Trouw. Lezers die ervaring hebben met het schooluniform zijn er enthousiast over. En het biedt pubers kans om zich te onderscheiden.
Handig
Als tienjarig meisje ben ik vanuit Nederland naar Bonaire verhuisd. Daar hadden we een schooluniform. Elke school had een polo in een andere kleur met het schoollogo erop. We moesten een broek (of rok) tot over de knie aan. In het begin vond ik dat mijn vrijheid qua uiterlijk beperken. Maar naarmate ik langer op Bonaire woonde, merkte ik wel hoe handig een schooluniform is. Het scheelt erg veel tijd in de ochtend want je hoeft niet na te denken over wat je aantrekt, het ziet er netjes uit, je hoort ergens bij, en er wordt niet gepest over kleding. Ik denk dat mensen een uniform in eerste instantie zien als een beperking van hun vrijheid, maar het creëert juist een band, je vormt een groep. Door het uniform hoor je er al bij.
Anne van den Tillaar (18), Eindhoven
Uniforme gymkleding
Dit schooljaar is op basisschool Dacosta in Den Haag uniforme gymkleding ingevoerd. Niet verplicht, maar wel aangeraden. Het is fijn voor de eenheid in de gymzaal, maar vooral ideaal voor de ouders die vóór de zomervakantie al de juiste gymset kunnen bestellen. Een wit T-shirt met een blauw short, met het schoollogo op de borst. De keuze is simpel: een jongens- of een meisjesset. Aan het begin van het schooljaar worden de gymsets op school uitgedeeld, en zo hebben de ouders hier dus geen omkijken meer naar. Een geheel schooluniform is voor Nederland wellicht te extreem, maar deze gymsets zijn ideaal.
Simon Kos, Den Haag
Verbluffend anders
Ik heb jaren lesgegeven aan een girls highschool in Nieuw-Zeeland. Alle leerlingen droegen een uniform en tijdens een van mijn lessen vroeg ik hen of ze dat met plezier droegen, want na schooltijd zagen ze er verbluffend anders uit. Ze verklaarden allemaal dat ze het heel fijn vonden. Want nu hoefden ze niet na te denken wat ze aan moesten doen. En buiten schooltijd konden ze fijn hun eigen gang gaan.
Geert Schulkes oud-docent economie, Arnhem
Naar binnen gevouwen
Onlangs zag ik op de VRT een programma over schooluniformen. Daarin werd duidelijk dat het als verplichting is ingevoerd en dat daarmee de merkenstrijd en de afgunst over zouden zijn. Dit klopt gedeeltelijk wel, maar de meisjes in witte blouse en blauwe rok en witte sokjes hadden hun onderscheid al gevonden. Er ontstonden groepen met 1: de blousekraag naar binnen gevouwen, 2: de sokjes tweemaal naar binnen gerold en 3: de rok hoog opgetrokken.
Willem Jonkergouw, Tilburg
Toch het uniform
Doordat ik met een Engelsman trouwde en in Engeland ging wonen, hebben mijn kinderen ook uniformen gedragen. Ik vond de aanschaf eerst wel duur. Echter, elk jaar was er een kledingbeurs op de school. Het laatste jaar mochten de leerlingen zelf een keuze maken tussen uniform of vrije kleding. Na een maand of twee vond mijn dochter dat moeilijk. Elke ochtend werden de kleren uitgestald. Dat kostte veel tijd. Ze besloot daarom toch weer voor het uniform te kiezen.
Als moeder moet ik zeggen dat het idee van een uniform mij eerst niet aansprak. Ik was al gauw om. Geen onderscheid tussen arm en rijk.
Alie Admiraal, Haarlem
Als tienjarig meisje ben ik vanuit Nederland naar Bonaire verhuisd. Daar hadden we een schooluniform. Elke school had een polo in een andere kleur met het schoollogo erop. We moesten een broek (of rok) tot over de knie aan. In het begin vond ik dat mijn vrijheid qua uiterlijk beperken. Maar naarmate ik langer op Bonaire woonde, merkte ik wel hoe handig een schooluniform is. Het scheelt erg veel tijd in de ochtend want je hoeft niet na te denken over wat je aantrekt, het ziet er netjes uit, je hoort ergens bij, en er wordt niet gepest over kleding. Ik denk dat mensen een uniform in eerste instantie zien als een beperking van hun vrijheid, maar het creëert juist een band, je vormt een groep. Door het uniform hoor je er al bij.
Anne van den Tillaar (18), Eindhoven
Uniforme gymkleding
Dit schooljaar is op basisschool Dacosta in Den Haag uniforme gymkleding ingevoerd. Niet verplicht, maar wel aangeraden. Het is fijn voor de eenheid in de gymzaal, maar vooral ideaal voor de ouders die vóór de zomervakantie al de juiste gymset kunnen bestellen. Een wit T-shirt met een blauw short, met het schoollogo op de borst. De keuze is simpel: een jongens- of een meisjesset. Aan het begin van het schooljaar worden de gymsets op school uitgedeeld, en zo hebben de ouders hier dus geen omkijken meer naar. Een geheel schooluniform is voor Nederland wellicht te extreem, maar deze gymsets zijn ideaal.
Simon Kos, Den Haag
Verbluffend anders
Ik heb jaren lesgegeven aan een girls highschool in Nieuw-Zeeland. Alle leerlingen droegen een uniform en tijdens een van mijn lessen vroeg ik hen of ze dat met plezier droegen, want na schooltijd zagen ze er verbluffend anders uit. Ze verklaarden allemaal dat ze het heel fijn vonden. Want nu hoefden ze niet na te denken wat ze aan moesten doen. En buiten schooltijd konden ze fijn hun eigen gang gaan.
Geert Schulkes oud-docent economie, Arnhem
Naar binnen gevouwen
Onlangs zag ik op de VRT een programma over schooluniformen. Daarin werd duidelijk dat het als verplichting is ingevoerd en dat daarmee de merkenstrijd en de afgunst over zouden zijn. Dit klopt gedeeltelijk wel, maar de meisjes in witte blouse en blauwe rok en witte sokjes hadden hun onderscheid al gevonden. Er ontstonden groepen met 1: de blousekraag naar binnen gevouwen, 2: de sokjes tweemaal naar binnen gerold en 3: de rok hoog opgetrokken.
Willem Jonkergouw, Tilburg
Toch het uniform
Doordat ik met een Engelsman trouwde en in Engeland ging wonen, hebben mijn kinderen ook uniformen gedragen. Ik vond de aanschaf eerst wel duur. Echter, elk jaar was er een kledingbeurs op de school. Het laatste jaar mochten de leerlingen zelf een keuze maken tussen uniform of vrije kleding. Na een maand of twee vond mijn dochter dat moeilijk. Elke ochtend werden de kleren uitgestald. Dat kostte veel tijd. Ze besloot daarom toch weer voor het uniform te kiezen.
Als moeder moet ik zeggen dat het idee van een uniform mij eerst niet aansprak. Ik was al gauw om. Geen onderscheid tussen arm en rijk.
Alie Admiraal, Haarlem